KİŞİSEL GELİŞİM HİKAYELERİ
GÜZEL BAKAN GÜZEL GÖRÜR.
Jerry,
çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi.
Her zaman söyleyecek olumlu birşey bulurdu. Hatta . bazen etrafındakileri
çıldırtırdı bile, "Bu adam, bu halde nasıl bu kadar iyimser
olabiliyor" diye. Birisi nasıl olduğunu sorsa, "Bomba gibiyim"
diye yanıt verirdi hep... "Bomba gibiyim".
Jerry bir
doğal motivasyoncuydu. Yanında çalışanlardan biri, o gün, kötü bir günündeyse,
Jerry yanına koşar, duruma nasıl olumlu bakılacağını anlatırdı. Bu tarzı fena
halde düşündürüyordu beni.Bir gün Jerryye gittim;Anlamıyorum" dedim,
"Nasıl oluyor da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan
olabiliyorsun, nasıl başarıyorsun bunu?".
""Her
sabah kalktığımda kendi kendime, Jerry bugün iki seçimin var, Havan ya iyi
olacak ya kötü derim. Havamın iyi olmasını seçerim. Kötü bir şey olduğunda yine
iki seçimim var; Kurban olmak ya da ders almak.
Ben başıma
gelen kötü şeylerden ders almayı seçerim. Birisi bana bir şeyden şikayete
geldiğinde, yine iki seçimim var; şikayetini kabul etmek ya da ona hayatın
olumlu yanlarını göstermek. Ben hayatın olumlu yanını seçerim."
"Yok
yahu" diye protesto ettim. "Bu kadar kolay yani"Evet kolay"
dedi Jerry, "Hayat seçimlerden ibarettir.
Her durumda
. bir seçim vardır. Sen, her durumda nasıl davranacağını seçersin. Sen,
insanların senin tavrından nasıl etkileneceklerini seçersin. Yani sen, hayatını
nasıl yaşayacağını seçersin."
"Jerry’nin
sözleri beni oldukça etkiledi. Onu uzun yıllar görmedim. Ama, hayatımdaki
talihsiz olaylara dövünmek yerine, seçim yapmayı tercih ettiğimde hep onu
hatırlardım.
Yıllar sonra
Jerry"nin başına çok tatsız bir olay geldi. Soygun için gelen hırsızlar,
paniğe kapılıp, Jerryyi delik deşik etmişler... Ameliyatı 18 saat sürmüş,
haftalarca yoğun bakımda kalmış.
Taburcu
edildiğinde, kurşunların bazıları hala vücudundaymış. Ben onu olaydan altı ay
sonra gördüm. "Nasılsın?" diye sorduğumda, "Bomba gibiyim" dedi.
"Bomba gibi..."
"Olay
sırasında neler düşündün Jerry" dedim.
"Yerde
yatarken, iki seçimim var diye . düşündüm. Ya yaşamayı seçecektim ya ölümü, ben
yaşamayı seçtim."
"Korkmadın
mı, şuurunu kaybetmedin mi?"
"Ambulansla
gelen sağlık görevlileri harika insanlardı. Bana hep "iyileşeceksin merak
etme" dediler. Ama acil servisin koridorlarında sedyemi hızla sürerlerken
doktorların ve hemşirelerin yüzündeki ifadeyi görünce ilk defa korktum. Bu
gözler bana "Bu adam ölmüş" diyordu. Bir şeyler yapmazsam, biraz
sonra ölü bir adam olacaktım gerçekten..."
"Ne
yaptın?" diye merakla sordum.
"İri-yarı
bir hemşire yanıma yaklaştı ve herhangi bir şeye alerjim olup olmadığını sordu.
"Evet"
diye yanıt verdim. "Var..." doktorlar ve hemşireler, merakla
sustular. Derin bir nefes alarak kendimi topladım ve bağırdım: "Benim
kurşunlara karşı alerjim var!"
Doktorlar ve
hemşireler gülmeye başladılar, tekrar bağırdım... "Ben yaşamayı seçtim.
Beni bir canlı gibi ameliyat edin, otopsi yapar gibi değil..."
Jerry,
sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının
büyük . katkısı ile yaşadı. Yaşaması bana iyi bir ders oldu.
Her gün,
hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan
öğrendim... Ve her şeyin kendi seçimimize bağlı olduğunu...
Yaşam
dediğimiz gizem bir seçimler bütünüdür....
YAŞAMLARIMIZIN
KALİTESİNİ İSE SEÇİMLERİMİZ BELİRLER....
Category : kişisel gelişim , KİŞİSEL GELİŞİM HİKAYELERİ
0 Comments